جانی برای نان

مامورهای ایستگاه های بی ارتی اتوبوس بدترین شرایط کاری را در سرمای شدید در روزهای اخیر تحمل میکنند.
ازساعت ۶صبح حتی زودتر درایستگاه های بی ارتی سرپا ایستاده اند تا شهروندی بدون زدن کارت وارد اتوبوس نشود.
آنان سرمای شدیدی را تحمل میکنند که گاه تا زیر۱۳ درجه زیر صفر میرسد دمایی که تحمل آن حتی برای چند دقیقه هم بسیار سخت است.
جواد یکی ازاین افراد است که باچندین لباس ضخیمی که پوشیده و کلاه و دستکش به سختی قادر به تکان خوردن است و با بی میلی در پاسخ سوال خبرنگارچالش روز که میپرسم چند ساعت است اینجا ایستاده ای،میگوید: از وقتی هوا تاریک است و تک توک کارگران برای رسیدن به سرکار و باسرعت درخیابان حرکت میکنند تایخ نزنند من و همکارانم مجبوریم یک جا بایستیم وکارتها را کنترل کنیم و مراقب باشیم تاشهروندان در هنگام سوار وپیاده شدن صدمه ای نبینند.
به صورت یخ زده و سیاه شده از سرمایش نگاه میکنم و میپرسم حقوق و مزایتان دراین سرما افزایش داشته است؟پوزخندی میزند ومیگوید جان هرکسی که دوست داری نانمان را آجرنکن
همینکه مردم لطفی کنند و کارتهایشان را درست بزنند و مامجبور به سرو کله زدن با آنان و مافوقمان نشویم کافی است.
چند متر آنطرف تر بانویی داخل کیوسک در حال شارژ کارتها است او هم از ساعات اولیه صبح و در سرمای شدیدمشغول کار است ولی به نظر میرسد نسبت به ماموران مرد وضعیت بهتری دارد. اما وقتی از شرایط کاریش سوال میکنم یک جمله جوابم را میدهد و اینکه مرد میخواهم مثل من برای یک تکه نان اینجا کار کند .
میپرسم کیوسکها جلوی سرما را میگیرند که جواب میدهد چند جای کیوسک منفذ و سوراخ دارد و سرما شلاق وار به سر ورویمان میزند البته اگر شانس بیاوریم وبرف و یخ وارد کابین نشود.
وی ادامه میدهد تحمل سرما وقتی یکجا نشسته ایم سختر است ولباس بیشترهم نمیتوانیم بپوشیم چون باید مدام کارت شارژ کنیم و انداممان باید آزاد باشد.
در روزهایی که تحمل سرما واقعا دشوارشده شرایط کاری این عزیزان هم سختتر شده و مسئولان مربوطه باید تدبیری در نظر بگیرند که مثلا میتوان به انتقال آنان به داخل اتوبوس ها و کنترل ایستگاهی باشد و اینکه کیوسکهای شارژ بلیط به سرعت عایق سازی ومجهز به گرمایش شود.