ممکن است تا کنون به این عادت خود توجه کرده باشید که بعضی از غذاهای مضر را به گونه ای مصرف میکنید که گویی غافل از مضرات آن میباشید. به طور مثال هنگامی که بستهای پفک را روبرویتان میبینید، انگار میبایست تا زمانی که تمام میشود به خوردن ادامه دهید و به هیچ وجه نمیتوانید خود را در برابر نخوردن اینگونه مواد غذایی مضرر کنترل کنید و به عبارت دیگر جلوی خود را بگیرید.
خیلی از ما نمیتوانیم جلوی خود را در برابر خوردن هله هوله ها بگیریم و ناخودآگاه به خوردن این غذاهای مضرر مثل چیپس، پفک، کرانچی، پاستیل و … میپردازیم. موضوع خوردن این غذاهای ناسالم از اطلاع داشتن ما و یا نداشتن اختیار ما هنگام خوردن آن ها خارج است و در این باره گروهی از محققان و متخصصان تغذیه بر این باورند که خوردن این غذاهای ناسالم باعث اعتیاد در فرد میشود.
همانگونه ک متخصصان مختلفی در این باره نظر دادهاند، اما هنوز بعد از گذشت سال ها، بحث در مجلات علمی در مورد منطق اعتیاد به غذاهای مضرر پس از سال ها بحث در مجلات علمی همچنان چالش برانگیز می باشد. با این وجود، با انجام آزمایشی که بر روی موش ها در سال ۲۰۲۱ توسط گروهی از متخصصان آلمانی صورت گرفت، نتایج مطالاعات آنها نشان داد که موشیهای ماده گرایش بیشتری به خوردن بسیار زیاد مواد قندی و غذاهای دارای شکر، در مقایسه با موش های نر دارند.
با تمام این تفاسیر باید بگوییم که این مسئله تاکنون با دقت در مورد انسان بررسی و ارزیابی نشده است و اینکه خانمها بیشتر از آقایان به مصرف غذاهای شیرین میپردازند یا خیر هنوز به صورت یک سوال باقی مانده است.
خیلی از مواد غذایی مضر مثل بیسکویت های شیرین و چرب، باعث برانگیختن قسمت پاداش مغز ما می شوند. بدین گونه که چنانچه فردی این غذاها را مصرف کند در مغز او نوعی ماده به نام هورمون دوپامین ترشح میشود و باعث احساس رضایت و خوشایندی در او میشود. علاوه بر این این گرایش از لحاظ احساسی درون افراد وجود دارد که بیشتر تمایل به مواد غذایی ترد دارند و با کمال تاسف اغلب هله هوله های تولید شده و موجود برای فروش، شیرین و یا ترد میباشند. در نتیجه، دلیل اینکه پس از خوردن اولین چیپس و یا شیرینی سریعا تمایل به خوردن ادامه آن را داریم نیز همین موضوع میباشد.
همانطور که خبرگزاری سیناپرس گزارش کرده است، تحقیق و مطالعهای در سال ۲۰۱۶ در دانشگاه فلوریدا انجام شو و نتیجه آن گویای این بود که که افراد عموما از مواد غذایی خسته می شوند که فقط شامل یک جزء اصلی از طعم و مزه قابل شناسایی میباشند و این موضوع به هبچ عنوان ارتباطی با خوش طعم و مزه بودن آن غذا ندارد.
اما جالب است بدانید که با توجه به مطلبی که پیش تر گفته شد، یک استثنا وجود دارد و آن این است که بعضی از غذاها میتوانند مغز انسان را گول زده و باعث ایجاد طعم های گوناگونی شوند. به عنوان مثال، مواد غذایی با طمع های شور، شیرین، چرب، کاراملی و نمکی باعث ایجاد مزه متفاوت و پیچیدهای میشوند. این بدین معنا میباشد که با خوردن هر قسمت از غذا به صورت زیرکانه ای طمع غذا عوض شده و دلیل هوس کردن و تمایل مغز افراد به خوردن بیشتر این مواد غذایی نیز چنین است. همانطور که خبرگزاری سیناپرس گزارش کرده است، از نظر علمی، این پدیده ای است که در خیلی از مواد غذایی مضرر و هله هولهها وجود دارد و در ما اتفاق میافتد معروف به تشدید لذت بخشی میباشد.
