ردپاهای شگفت انگیزی با قدمت ۱۰ هزار ساله در صحرای یوتا پیدا شد به همراه عکس
اخیرا باستان شناسان توانستند در نمکزار‌های صحرای یوتا بقایای ردپای اسرارآمیزی را کشف کنند که تنها در زمان بارندگی می‌توان آن‌ها را دید.
باستان شناسان به تازگی ردپاهای قدیمی اسرارآمیزی را در نمکزار‌های صحرای یوتا در ایالات متحده امریکا پیدا کردند که به دلیل وضعیت زمین‌شناسی ویژه آنجا، فقط در زمان بارندگی قابل مشاهده هستند. در حقیقت زمانی که باران می‌بارد و جای این ردپاها مملو از آب می‌شود، داخل آن‌ها در مقایسه با زمین کنار خود تیره‌تر شده و می‌توان آن‌ها را مشاهده کرد، ولی این وضعیت پایدار نیست و با خشک شدن زمین بار دیگر ناپدید خواهند شد.
باستان شناسان این ردپا شگفت انگیز را به صورت اتفاقی در اوایل ماه جولای سال جاری و در زمان رانندگی به طرف سایت باستان‌شناسی دیگر در پایگاه هوایی هیل مستقر در صحرای بزرگ سالت لیک یوتا، پیدا و کشف کردند. این تیم در ابتدا توانستند فقط تعداد بسیارکمی ردپا را کشف کنند، ولی با کمک یک اسکن کامل از محیط مورد نظر توسط رادار نافذ زمین (GPR) موفق به کشف حداقل ۸۸ ردپای انسانی که مربوط به چندین بزرگسال و کودک می‌باشد، شدند. جالب است بدانید که بعضی از ردپا ها به احتمال زیاد متعلق به کودکان ۵ ساله می‌باشد.
باستان شناسان معتقدند که این ردپاها به احتمال زیاد دارای پیشینه بالاتر از ۱۰۰۰۰ سال می‌باشند. باید بدانید که آن هنگام این صحرا یک تالاب پر آب بزرگ بود. در مقابل گروهی دیگر از باستان شناسان فکر می‌کنند که پیشینه این ردپاها متعلق به ۱۲۰۰۰ سال پیش و مربوط به آخرین عصر یخبندان در دوران پلیستوسن (۲.۶ میلیون تا ۱۱۷۰۰ سال قبل) می‌باشند. با تمام این تفاسیر، ردپاهای کشف شده تا به امروز در یک مجله معتبر علمی منتشر نشده‌اند، پراکه باستان شناسان تاکنون در مورد این ردپاهای اسرارآمیز به توافق جمعی نرسیده‌اند.
باستان شناسان بیان کردند که در این منطقه قبلا یک دریاچه بزرگ وجود داشته است و به دلیل تغییرات آب و هوایی کم کم خشک شده است. در مدت زمان خشک شدن این دریاچه، این منطقه در مدت مشخصی به یک تالاب تبدیل شده بود که حداقل تا ۱۰۰۰۰ سال قبل انسان‌ها در آنجا زندگی می‌کردند. همانطور که محققان بیان کرده‌اند، انسان‌ها به احتمال زیاد در این آب‌های کم عمق، به هنگام جستجوی غذا یا چیز‌های دیگر قدم میزدند و در آن راه می‌رفتند. به احتمال زیاد ردپای این انسان‌ها در این آب‌های کم عمق همانند گام برداشتن در ساحل دریا سریعا با ماسه پر می‌شد. ولی در زیر این ماسه لایه‌ای از گل قرار داشت که ردپاها در آنجا به گل شکل داده و ماسه‌هایی که روی آن قرار می‌گرفتند، همانند یک محافظ، این ردپاها را تا هم اکنون نگه داشته و از آن‌ها حفاظت کرده است.
همچنین بعد از خشک شدن تالاب به طور کامل، نمک کلیه آن ناحیه را پر کرد و باعث شد تا این ردپاها را دیگر کسی نتواند ببیند. به بیان دیگر، نمک مانع شناسایی جای ردپاها از محیط‌های اطراف شد. به همین دلیل است که تنها با بارندگی قابل مشاهده هستند چرا که زمان بارندگی این نمک‌ها در آب حل شده و زمین با دیگر به رنگ پیشین خود را برمی‌گردد. در این حین به علت این که ردپاها عمق زیادتری در مقایسه با اطراف خود دارند، هنگامی که مملو از آب می‌شوند، با رنگ تیره تری قابل مشاهده می‌باشند.
با تمام این تفاسیر، افرادی که این ردپا ها را ایجاد کرده اند مثل ردپاهای خود اسرارآمیز و غیر قابل شناسایی هستند. همچنین یک گروه تحقیقاتی پیش از این توانستند تا یک اردوگاه شکارچی-گردآورنده را کمتر از ۱.۶ کیلومتر دورتر از جایگاه کشف ردپاها، پیدا کنند. جالب است بدانید که پیشینه این اردوگاه نیز به ۱۲۰۰۰ سال قبل برمی‌گردد. علاوه بر این باستان شناسان در این منطقه توانستند مواردی چون یک شومینه باستانی، ابزار سنگی مورد استفاده برای پخت و پز، بیش از ۲۰۰۰ استخوان حیوان و دانه‌های تنباکوی زغال شده را کشف کنند. باید بدانید که اولین تجربه استفاده انسان از تنباکو در این مکان مشاهده شده است.
از سوی دیگر باستان شناسان امید دارند تا با کمک تاریخ‌گذاری رادیوکربن، قادر باشند تا بقایای کمی از مواد آلی موجود در رسوبات آن محل را توسط پای شخصی که آثار را ایجاد کرده، شناسایی کنند تا احتمالا بتوانند یک ارتباط بین این ردپاها و مکان کشف شده باستانی نزدیک آن پیدا کنند. در تاریخ سپتامبر سال ۲۰۲۱، گروهی از باستان شناسان توانستند بیشتر از ۶۰ رد پای انسان در پارک ملی وایت سندز در نیومکزیکو پیدا کنند که پیشینه آن به ۲۱۰۰۰ تا ۲۳۰۰۰ سال قبل بازمی‌گردد. آن ردپاها جز باستانی‌ترین اسناد موجود از زندگی و موجودیت انسان در قاره آمریکا می‌باشند.
در حال حاضر کشف ارتباط بین ردپاهای یوتا با اردوگاه ۱۲۰۰۰ ساله نزدیک آنجا و همچنین ردپاهای نیومکزیکو اسرارآمیز بوده و یک معما می‌باشند. این سوال در ذهن ما به وجود آمده است که این ردپاها مربوط به افراد اردوگاه شکارچیان ۱۲۰۰۰ ساله یوتا می‌باشد و یا آن‌ها گروهی دیگر از باستانی‌ترین انسان‌های کشف شده در قاره آمریکا می‌باشند؟ در هر صورت با تمام این تفاسیر، این ردپاهای کشف شده مربوط به انسان‌هایی هستند که تا به حال شناخته نشده‌اند و معما باقی مانده‌اند. ممکن است مانند ارواح تا ابد برای ما مرموز و ناشناخته بمانند.